25 marca: dziś uroczystość Zwiastowania Pańskiego

W Kościele katolickim we wtorek obchodzona jest uroczystość Zwiastowania Pańskiego, czyli przyjście archanioła Gabriela do Maryi, aby ogłosić jej, że za sprawą Ducha Świętego pocznie Syna Bożego. W Kościele wschodnim wprowadzona została w V w., a na Zachodzie wieku VI.

Uroczystość Zwiastowania pojawiła się w Kościele wschodnim w V w. Na Zachodzie przyjęła się za czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego, który zmarł w 604 r. Święto w Konstantynopolu potwierdzono w VI w., w Antiochii pod koniec VI w., a w Jerozolimie w I połowie VII w.

Od początku była uważana za święto Pańskie. Papież św. Sergiusz I (687-701) polecił, aby w święto Zwiastowania, podobnie jak w święto Ofiarowania Pana Jezusa, Narodzenia i Zaśnięcia Maryi, wychodziła procesja z litanią z kościoła św. Hadriana do bazyliki Matki Bożej Większej.

W IV w. w Nazarecie na miejscu, gdzie według tradycji miał stać dom Świętej Rodziny, powstała bazylika Zwiastowania Pańskiego. Wzniósł go Żyd Józef z Tyberiady, który przeszedł na chrześcijaństwo. Krzyżowcy na tym miejscu wystawili większą i bardziej okazałą bazylikę, która przetrwała do 1955 r., kiedy franciszkanie wystawili nową, w obecnym kształcie.

W odpowiedzi na wezwanie papieża Jana Pawła II, Episkopat Polski w 1998 r. ustanowił uroczystość Zwiastowania Pańskiego- Dniem Świętości Życia.

W encyklice „Evangelium vitae” („Ewangelia życia”) z 1995 r. papież wskazał na konieczność „budzenia w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji”.

„Nikt nie może się domagać, aby popełniono ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby powierzonej jego pieczy, nie może też bezpośrednio ani pośrednio wyrazić na to zgody. Żadna władza nie ma prawa do tego zmuszać ani na to przyzwalać” – zastrzegł Jan Paweł II.

Źródło: ekai