Kielce: najstarsza miejska Droga Krzyżowa wyruszy na Karczówkę

Bł. Rodzina Ulmów będzie towarzyszyła w piątek 22 marca, rozważaniom podczas najstarszej miejskiej Drogi Krzyżowej prowadzącej z kościoła Niepokalanego Serca NMP w Kielcach do klasztoru na Karczówce. W tym roku obchodzi on jubileusz 400 lat.

Pasyjne terenowe nabożeństwo poprzedzi Msza św. sprawowana pod przewodnictwem biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego. To o godz. 17.00 w kościele Niepokalanego Serca NMP przy ul. Urzędniczej. Po Mszy wyruszymy we wspólnym nabożeństwie Drogi Krzyżowej na Karczówkę. Rozważania przy kolejnych stacjach prowadzić będą małżonkowie ze wspólnoty Domowego Kościoła Diecezji Kieleckiej  – zapowiada ks. Łukasz Zygmunt, wikariusz biskupi ds. duszpasterstwa. - Podczas rozważań towarzyszyć będzie nam bł. Rodzina Ulmów, której zawierzać będziemy diecezję kielecką i wszystkie sprawy naszych rodzin. Nabożeństwo zakończy się w klasztorze księży pallotynów na Karczówce – dodaje.

Trasa nabożeństwa nawiązuje po części do rozwiązań urbanistycznych w Kielcach datowanych na przełom XVI i XVII wieku. Według odnalezionej dokumentacji austriackiego geodety z czasów zaborów, czas powstania tej pierwszej miejskiej Drogi Krzyżowej, oszacowano na przełom XVI/XVII wieku.

Fundacja Kalwarii była zapewne związana z dziękczynieniem za ocalenie miasta od zarazy. Mogła ona powstać w związku z przeniesieniem w uroczystej procesji relikwii św. Karola Boromeusza z kieleckiej kolegiaty na Karczówkę w 1628 r. Według innej hipotezy, fundacja Drogi Krzyżowej nastąpiła dopiero w 1631 r., po osiedleniu się na wzgórzu bernardynów.

Jeszcze w XIX w. mieszkańcy Kielc odprawiali nabożeństwo Drogi Krzyżowej w intencji uniknięcia zarazy. Droga była wtedy nieutwardzona, nie było linii kolejowej, inna była topografia okolicy. Z czasem stan kapliczek pogarszał się z każdym rokiem. Bardzo podupadły one w latach PRL, a nabożeństwo zostało zakazane jako zgromadzenie publiczne.

W 1998 r. ponownie ulicami Kielc przeszła Droga Krzyżowa, dzięki staraniom Towarzystwa Przyjaciół Karczówki i stowarzyszeń związanych z zachowaniem dziedzictwa Karczówki, a także dzięki wspólnocie Kościoła Domowego. Zostały zrekonstruowane kapliczki, uzupełnione cyfry i płaskorzeźby.

Źródło: ekai