Kwoty ofiar na Obol św. Piotra wracają do czasu sprzed pandemii

Zbierane w kościołach całego świata w uroczystość św. Piotra i Pawła ofiary na Obol św. Piotra (tzw. świętopietrze) przeznaczone na wsparcie posługi Biskupa Rzymu – jego misji pokoju, miłosierdzia, bliskości z tymi, którzy znajdują się w trudnym położeniu – wyniosły w ubiegłym roku 52 mln euro, wynika z raportu opublikowanego 29 czerwca w Watykanie. Było to o 8,5 mln euro więcej niż w 2022 roku. Tym samym wysokość ofiar wróciła niemal do wpływów sprzed czasu pandemii, kiedy to zebrano 54 mln euro.

Prawie 70 procent dochodów pochodzi z ofiar diecezji i osób prywatnych. Największą sumę – 13,6 mln euro – zebrano w USA, następne były Włochy (3,1 mln euro), Brazylia (1,9 mln euro) oraz Niemcy i Korea Południowa (po 1,3 mln euro). Dodatkowe sumy pochodziły m.in. od fundacji i wspólnot religijnych .

Natomiast wypłaty z zebranych środków wyniosły 103 mln euro, o 7,5 mln euro więcej niż w 2022 roku. 90 mln euro przeznaczono na działalność Stolicy Apostolskiej na rzecz wsparcia „misji apostolskiej Ojca Świętego”. Pozostałe 13 milionów euro przeznaczono na 236 projektów kościelnych i pomocowych w 76 krajach.

Po raz pierwszy decyzję o wprowadzeniu świętopietrza podjął żyjący w VIII wieku król Wesseksu, Ine. Po przerwie w płaceniu tej daniny wznowił ją w XI wieku Wilhelm Zdobywca. W Anglii płacenia świętopietrza zaprzestano w roku 1534. Podobną daninę wprowadzono także w niektórych innych krajach, np. w Szwecji i Danii.

Pius IX w encyklice Saepe Venerabilis (5 sierpnia 1871)[6] nadał formalny charakter zwyczajowi przekazywania wsparcia finansowego Stolicy Apostolskiej przez laickich członków Kościoła łacińskiego oraz innych ludzi. Dziesięcina oddawana jest do lokalnych parafii lub diecezji, podczas gdy świętopietrze kierowane jest bezpośrednio do Watykanu. Papież wykorzystuje te pieniądze do celów dobroczynnych.

Źródło: KAI