Obóz ze świętymi. Karmelitański survival w Borach Dolnośląskich

Trwał od 21 do 31 lipca. Zorganizowany przez Instytut Duchowości Karmel z Wrocławia, był czasem odkrywania prawdy - o Bogu, o świecie, o sobie. To okazja do spotkania ze świętymi, ale także z ptakami i rybami, ziołami i pięknem sztuki.

Instytut w minionych latach zapraszał chętnych na letnie pielgrzymowanie – zwykle po terenach wschodniej Polski. Tym razem członkowie i miłośnicy IDK wybrali się na obóz do Borów Dolnośląskich. Przebywali w okolicach Przemkowskiego Parku Krajobrazowego, w pobliżu rzeki Szprotawy. Podejmowali wyprawy na Pogórze Kaczawskie, do Doliny Bobru.

– Prawdziwy survival karmelitański dotyczy wnętrza. Żeby człowiek siebie zmieniał, żeby stawał się święty, w jakiś sposób musi poznać prawdę o sobie. Na obozie jest wiele okazji do tego. Zewnętrzne okoliczności „doświadczanie życia” służą temu, żeby tę prawdę poznawać. Tworzymy Instytut Duchowości, a duchowość ma zawsze wymiar praktyczny – mówi o. Antoni Rachmajda OCD.

Przywołuje znaną historię, jak to młody człowiek pytał, od czego ma zacząć, jeśli chce zostać świętym. Usłyszał: „od cichego zamykania drzwi”. – Na obozie była akurat okazja do analogicznego ćwiczenia. Część z nas mieszkała w namiotach, a część w leśniczówce, gdzie w jednym miejscu bardzo skrzypiała podłoga. „Ranne ptaszki” musiały uważać, by innych nie budzić – wspomina z uśmiechem.

Uczestnicy obozu przeżywali razem Mszę św., Liturgię Godzin, ale także uczyli się mnóstwa rzeczy – np. łowienia ryb (warsztaty takie prowadził wędkarz z Jeleniej Góry, który przywiózł ze sobą wędkarskie zestawy), płukania złota, rozpoznawania ziół i ptaków, zbierania różnych roślin. Mieli warsztaty pieczenia chleba, bułek i ciasta, a także spotkania z różnymi osobami, na przykład z profesorem Piotrem Trojanowskim, badaczem ptaków, z prof. Grażyną Strykowską, malarką, znawczynią sztuki.

– Odkrywaliśmy piękno Bożego stworzenia, tak często zapominane, zdobywaliśmy nowe umiejętności. Ja na przykład po raz pierwszy w życiu wypatroszyłem rybę – mówi o. Antoni. – Był czas na milczenie, przebywanie w ciszy, i czas na rozmowy, także przy ognisku. Taki obóz to okazja do budowania głębokich relacji – w czasie modlitwy, różnych zajęć, wspólnego przygotowywania posiłków.

Prof. Strykowska uczyła uczestników survivalu spojrzenia na świat (dostali kartki, kredki, i starali się utrwalić to, co widzą), wygłosiła również wykład o Matce Bożej w sztuce średniowiecznej – sztuce ukazującej piękno i tajemnicę Maryi.

– To był obóz ze świętymi. Każdy przygotowywał opowieść o swoim świętym patronie. Konferencje dotyczyły świętych, którzy w tym czasie byli wspominani – jak św. Ignacy Loyola, Maria i Marta, św. Krzysztof. Towarzyszyła nam oczywiście Matka Boża, także święci karmelitańscy, jak św. Teresa czy św. Jan od Krzyża.

Warto podkreślić, że podobne wyprawy (choć oczywiście krótsze) i poznawanie rzeczywistości pośród przyrody są wpisane w całoroczną formację IDK we Wrocławiu.

Źródło: Gość Wrocławski