Uliczne latarnie gazowe kończą 160 lat

27 grudnia 1856 r. - warszawskie ulice oświetliły 92 latarnie gazowe zasilane z uruchomionej na Solcu przez Niemieckie Kontynentalne Towarzystwo Gazowe z Dessau gazowni miejskiej.

Pierwsze latarnie stanęły na ulicach: Ludnej, Nowym Świecie, Krakowskim Przedmieściu i pl. Zamkowym. "Prześliczne, czyste i srebrzyste światło rozlewało tak mocny blask na około, że ponad ulicami, którymi przebiegały zapalone promienie gazu, najwyraźniejsza biła łuna, jakby od jakiego pożaru" - informował "Kurier Warszawski".

Latarnie uliczne nie były jednak pierwszym praktycznym zastosowaniem energii gazowej w Warszawie. Fabryka Braci Ewans przy Świętojerskiej 6 , już od 1835 r.wytwarzała gaz dla potrzeb przemysłowych, wykorzystując go również do oświetlania własnego zakładu. Pierwszy projekt oświetlenia gazem miasta zgłosił w 1837 r. przemysłowiec nazwiskiem Reichenbach, założyciel Towarzystwa Akcyjnego Oświetlenia Gazem Petersburga i Moskwy.

Najwięcej latarń - 8445 - paliło się na warszawskich ulicach w 1905 r. Później ich liczba malała, bowiem 14 maja 1906 r. rozbłysły w mieście latarnie elektryczne zasilane z elektrowni miejskiej na Powiślu. Obecnie jest ich ok. 200, m.in. na Bielanach (ul. Płatnicza, Granowska, Szaflarska, Cegłowska. pl. Konfederacji), Sadybie (ul. Orężna, Kąkolewska, Godebskiego, Jodłowa, Skwer Starszych Panów), Woli (ul. Kasprzaka), Powiślu (ul. Jezierskiego), Nowym Mieście (przy figurze NMP przed kościołem Nawiedzenia NMP), w Śródmieściu (ul. Srebrna. Agrykola, róg Szucha i Zoli) i Wilanowie (ulica Kostki-Potockiego).